Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Liczba bubli poraża. Jak na wydawnictwo istniejące już trochę czasu na rynku, to takie nieszanowanie czytelnika boli. Żyję nadzieją, że premierowe egzemplarze będą wolne od wad, których te na KTK się nie ustrzegły. Oraz że do wydawcy w końcu dotrze, iż robi tym krzywdę również sobie.
Motyw podróży zbytnio zawładnął tym tomem i nawet humor tego nie naprawił. Książka trochę przegadana, ogólnie bez szału. Oby na tom III nie trzeba było czekać kolejnych 2 lat. Bo wątpię, bym odczuwała wtedy ten wewnętrzny przymus, by dowiedzieć się co było dalej.

Liczba bubli poraża. Jak na wydawnictwo istniejące już trochę czasu na rynku, to takie nieszanowanie czytelnika boli. Żyję nadzieją, że premierowe egzemplarze będą wolne od wad, których te na KTK się nie ustrzegły. Oraz że do wydawcy w końcu dotrze, iż robi tym krzywdę również sobie.
Motyw podróży zbytnio zawładnął tym tomem i nawet humor tego nie naprawił. Książka trochę...

Kolejna, po Luonto, książka autorki w moim czytelniczym dorobku. Druga zła.
Fabuła tu nie istnieje, historia to pozszywane ze sobą grubymi nićmi randomowe i pełne absurdu sceny [wiecie, że skacząc z balkonu zabieracie portfel i inne szpargały? Może w trakcie lotu zmienicie zdanie i zadzwonicie szybciej po karetkę. Albo "po drugiej stronie" będą was mogli wylegitymować ^^"].
Bohaterka oczywiście musi być "pyskatą" idiotką, bo inaczej co by pchało akcję do przodu [Nie, osobnik męski by chciał pchać, ale nie do końca akcję...]. Na dokładkę wielką miłość poznasz tylko w zaświatach. Motyw choroby spłycony i dodany jedynie jako ozdobnik, by w razie czego pobudzać ten twór, co uchodzi w tym za fabułę.
Garść generalizowania i starej, dobrej mowy nienawiści [koncerny farmaceutyczne to zUo, motocykliści to samobójcy] a w ogóle to Hulk wygląda jakby chciał rzygać, bo jest brzydki i zielony.
Autorka odnajduje chyba jakąś przyjemność w maltretowaniu postaci [tego zabijemy, tamtego poćwiartujemy, a tym to sprawimy Biegunkę Stulecia że Potop Szwedzki się przy niej schowa] i podejmuje się pisania scen w zamierzeniu erotycznych, a finalnie płytkich jak wyżyny intelektualne Mili i po prostu niesmacznych.
Reasumując: ponownie dziwię się, iż dobre wydawnictwo [za jakie SQN i Filię uważam] decyduje się na wydanie takiego potworka. Ale cóż, ludzką rzeczą jest błądzić, a wydawców wypuścić czasem w świat gniota.

Kolejna, po Luonto, książka autorki w moim czytelniczym dorobku. Druga zła.
Fabuła tu nie istnieje, historia to pozszywane ze sobą grubymi nićmi randomowe i pełne absurdu sceny [wiecie, że skacząc z balkonu zabieracie portfel i inne szpargały? Może w trakcie lotu zmienicie zdanie i zadzwonicie szybciej po karetkę. Albo "po drugiej stronie" będą was mogli wylegitymować...

Tom pierwszy to wieczna wieczerza. Tom drugi to wieczny Rhys. Tom trzeci to wieczna nuda~!
Postaci wyboostowane (lub nieprzemyślane) i prowadzone bardzo niekonsekwentnie. Gdyby wyciąć 3/4 z objętości i zostawić samą akcję to książki byłyby nawet niezłe. A są takie meh. Czuję, że zmarnowałam przy nich kawałek życia. Ale czego się nie robi, by nie pisać inżynierki!

Tom pierwszy to wieczna wieczerza. Tom drugi to wieczny Rhys. Tom trzeci to wieczna nuda~!
Postaci wyboostowane (lub nieprzemyślane) i prowadzone bardzo niekonsekwentnie. Gdyby wyciąć 3/4 z objętości i zostawić samą akcję to książki byłyby nawet niezłe. A są takie meh. Czuję, że zmarnowałam przy nich kawałek życia. Ale czego się nie robi, by nie pisać inżynierki!